Bayesian-tölfræðigreining hefur fram til þessa aðallega verið notuð á dýr sem eru veidd og nota fiskifræðingar hana gjarnan til að meta stærðir fiskistofna. Matið byggir á að þekkja aldur dýranna þegar þau eru veidd og hjá fiskum er aldurinn metinn út frá greiningu á kvörnum.
Vaxtarkúrfur eru þekktar úr rannsóknum villtra stofna og af rannsóknastofum og með þeim má rekja sig aftur frá dánardegi til fæðingardags hvers einstaklings. Bayesian-tölfræðigreining hefur aldrei áður verið prófuð á skammlífum dýrum eins og músum og aðeins í örfá skipti hefur henni verið beitt á lifandi dýr.
Aðferðin var prófuð á íslenskum hagamúsum en stofnstærð þeirra sveiflast mjög eftir árstímum. Á vorin er stofninn lítill þar sem mikil afföll eru yfir veturinn og tímgun ekki hafin. Á sumrin er veiðin dræm en á haustin veiðist mikið af músum af öllum kynslóðum sumarsins.
Hefðbundnar aðferðir sýndu mælanlegan vöxt í stofninum vegna nýliðunar um 100 dögum seinna en Bayesian-aðferðin.
Niðurstöðurnar geta komið að góðu gagni þegar meta á stofnstærðir dýra sem erfitt er að veiða á ákveðnum tímabilum. Einnig er mikilvægt út frá verndunarsjónarmiðum að hægt sé að beita aðferðunum með því að mæla dýrin án þess að deyða þau.
E.R. Unnsteinsdottir, P. Hersteinsson, J.P. Jonasson og B.J. McAdam. Using Bayesian growth models to reconstruct small-mammal populations during low-trapping periods. Journal of Zoology (2014), http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/jzo.12096/abstract